خاکیانی که از آب به آسمان رفتند
این روزها رویدادی بی نظیر حال و هوای ایران را عوض کرده و رمضان ملت مسلمان ایران با این رویداد رنگ دیگری به خود گرفته است.
این روزها در همه ی فضاهای حقیقی و مجازی سخن از یکصد و هفتاد و پنج موحد جان برکف و میهن دوست است که سالها قبل دستانشان بسته شد تا پای دیگر ایرانیان برای رسیدن به قلل سعادت ، عزت و موفقیت بسته نشود.
سخن از غواصان دلاور کربلای ایران است که از مسیر آب راهی به آسمان گشودند و دنیا را متحیر کردند.
غواصانی که هر لحظه اندیشیدن به آنها و مظلومیتشان همچون فکر کردن به ارباب بی کفن و تشنه لبشان ، اشکها را بر گونه های ملت ایران روانه می کند.
این یکصد و هفتاد و پنج لاله پرپر شده ی دست بسته ؛ روزهای آمدند که آمران پشت پرده آن روزها که دستان این عزیزان را بستند و با حیات بخاکشان انداختند ، خود را عیان کرده و می خواهند چهره ای مردم دوست و حامی حقوق بشر و صلح جو از خود معرفی کنند.
این روزها آنان که مشق بستن دست و زنده به گور کردن را به بعثی ها یاد دادند ، با آمدن خاکیان آبی آسمانی هراسان شده و از این واهمه دارند که رهروان جوان و میلیونی این غواصان شهید دیگر هیچگاه به نتایج مذاکرات نیدیشند همان طور که علی محمدی ، احمدی روشن ، شهریاری و … از بین نرفته و دهها تن دیگر جای خالی آنها را پر کردند.
مردان بزرگ سرزمین من خوش آمدید.
مردان بی ادعای کشورم ایران خوش آمدید.
صاحبان عزت ، اقتدار ، اعتبار و افتخار جمهوری اسلامی ایران خوش آمدید.
مقدم پر هیر و برکت شما که در بندگی ذات اقدس الهی و در غیرتمندی ، مردانگی و جوانمردی ، پاکی و اخلاص ، ولایتمداری و سلحشوری ، مردم دوستی و میهن پرستی گوی سبقت را از ما ربودید و بی ریا و دور از فلشهای دوربینهای عکاسان و خبرنگاران برای سرفرازی کشور و ملتتان از خاک به آب زده و با دستان بسته و چشمان باز به آسمان رفتید را گرامی می داریم.
امروز آمدند تا به ما بفمانند آن روز که ما با غیرت ایرانی و مکتب شیعی رفتیم تا به عفت و عزت ایرانیان خدشه ای وارد نشود همه مدعی بودند که ایران اسلامی نباید باشد اما امروز ایران اسلامی مدعی است که مستکبران و استعمارگران نباید باشند ، پس مقاومت کنید و نهراسید که این ستم پیشگان ، نهایت قلدری خود را پیش از این در بستن دستان و زنده به خاک سپردن ما نشان داده اند و امروز ما آمده ایم تا فراموش نکنید که آنها از عزت ، غیرت ، عفت ، شهامت ، شجاعت ، مقاومت و همدلی ملت بزرگ ایران هراسانند.
خدایا ؛
نمی دانم چگونه باید از این یکصد و هفتاد و پنج لاله خوش بو و معطر سرزمینم تجلیل کنم.
نمی دانم چگونه باید شرمنده یکصد و هفتاد و پنج مرد بی ادعای خاکی آبی آسمانی نباشم.
نمی دانم مسیر پر از نور و رحمتشان را چگونه باید بپیمایم اما در حضور تو که خالق مهربان وهستی بخش همه هستی به این شهدای عزیز و غیرتمند میهنم که مظلومیتشان قلب من و هم وطنانم را جریحه دار کرده می گویم ؛
(( مطمئن باشید راهمان همان راه ولایت است که به راه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم ختم می شود ، همان راه عزت و شرافت و سعادت است و همان راهی است که شما در امتداد راه عاشورائیان رفتید و یقین کنید آمدن شنا ما را برای پیمودن این راه مصمم تر نمود.
روح بلند و آسمانیتان را شاهد و ناظر اعمال و رفتار خود می دانیم و اطمینان داریم که از برکات معنوی شما برای آنکه از این مسیر منحرف نشویم بهره مند خواهیم شد.
محمد علی روشن